ماساژ درمانی در درمان درد و کاهش ورم و جوان سازی پوست:
ماساژ درمانی در فرهنگ های سر تا سر دنیا تاریخچه ی طولانی دارد. امروزه، از انواع مختلف ماساژ درمانی برای بسیاری از اهداف سلامتی استفاده می شود مانند تسکین درد، توانبخشی پس از جراحات ورزشی، کاهش فشار، آرامش بخشی، مهار اضطراب و افسردگی و کمک به شادابی بدن.
چه کسانی ماساژدرمانی را انجام می دهند:
ماساژورها افرادی هستند که دوره های تخصصی ماساژرا زیر نظر مراکز مورد قبول وزارت بهداشت می گذرانند و گواهی معتبر دریافت می کنند این افراد مجاز به انجام ماساژ هستند و لی جهت درمان بیمار و درواقع ماساژ درمانی نیار به دوره تکمیلی وجود دارد که ماساژور بتواند زیر نظر پزشک متخصص برای بیمار کار ماساژ درمانی انجام دهد.
فیزیوتراپیست ها علاوه بر تسکین سریع درد از طریق ماساژ بدن ، می توانند علت اساسی به وجود آورنده ی درد را نیز مشخص کنند.همکاران فیزوتراپیست بدلیل احاطه علمی به آناتومی و فیزولوژی بدن و شناخت بیماریها به کاربد ماساژ درمانی احاطه دارند و از این روش برای کمک به درمان بیماران استفاده می کنند.
بنابراین فیزیوتراپیست ها تنها با سطح پوست کار نمی کنند، بلکه ریشه ی مشکل را شناسایی کرده و روی عمق آن کار می کنند، این عمل باعث جلوگیری از بروز دوباره مشکل می شود
مزایای ماساژ درمانی
بر اساس پژوهشهای انجمن ماساژ درمانی، ماساژ درمانی مزایای متعددی دارد که در ادامه به شماری از فواید ماساژ درمانی اشاره میکنیم: بهبود گردش خون: در نتیجه بهبود گردش خون، عضلههای حساس شده در اثر فعالیت فیزیکی تسکین مییابد. شل شدن عضلهها و بهبود دامنه حرکتی: شل شدن عضله مشکل بیخوابی را حل میکند. افزایش میزان اندورفین: افزایش میزان اندورفین در واقع یکی از شاخصترین مزایای ماساژدرمانی است. اندورفینها موادی شیمیایی هستند که توسط بدن تولید میشوند و حال بیمار را بهبود میبخشند؛ بنابراین ماساژدرمانی به دلیل افزایش اندورفین در مدیریت درد مزمن بسیار مؤثر است.
ماساژدرمانی عصبی ـ عضلانی
ماساژ درمانی عصبی ـ عضلانی، موسوم به میوتراپی نقاط ماشهای، کارآمدترین نوع ماساژ کمر و درمانی برای مدیریت کمر درد است. دانشگاه مدیریت درد امریکا این نوع ماساژ درمانی را به عنوان درمان مؤثر کمر درد ناشی از آسیب دیدگی بافت نرم (برای مثال کشش و ضرب دیدگی عضله) معرفی کرده است.
روش ماساژ درمانی عصبی ـ عضلانی
در ماساژ عصبی ـ عضلانی فشار متمرکز در شدت متناوب بر ناحیههای گرفتگی عضلانی اعمال میشود. این فشار معمولاً با انگشت، بند انگشت یا آرنج بر روی ناحیه مورد نظر وارد میشود. نکته مهم این است که شدت فشار باید به مدت 10 تا 30 ثانیه یکسان باشد.
ماساژ درمانی درد عضلانی را کاهش میدهد
لمس کردن عضلههای گرفته معمولاً باعث بروز درد میشود، این درد از نرسیدن خون کافی به بافت عضلانی ناشی میشود. نرسیدن خون کافی به عضله و به تبع آن گرفتگی عضله به نوبه خود فرایند نامطلوب زیر را در پی دارد:
چون خون کافی به عضله نمیرسد، عضله اکسیژن کافی نیز دریافت نمیکند.
کمبود اکسیژن باعث تولید اسید لاکتیک در عضله میشود.
اسید لاکیتک باعث حساس و دردناک شدن عضله پس از فعالیت فیزیکی میشود.
پس از شل شدن عضله در اثر ماساژ دادن، اسید لاکتیک از عضله خارج میشود و به تدریج خون و اکسیژن کافی به آن میرسد.
ماساژ درمانی عصبی ـ عضلانی در ابتدا باعث بروز درد میشود، اما فشار ماساژ دیسک کمر به تدریج گرفتگی عضلانی را کاهش میدهد. تعامل بیمار و متخصص ماساژ درمانی در این مرحله بسیار مهم است و بیمار باید متخصص را از بیش از حد شدید یا ملایم بودن فشار، تشدید یا تسکین درد آگاه کند، ماساژ درمانگر نیز به دقت به صحبت بیمار گوش میدهد و در واکنش به سخنان وی میزان فشار را تغییر میدهد. فشار ماساژ درمانی نباید بسیار دردناک باشد، اکثر بیماران از اصطلاح “درد خوب” برای توصیف حس ناشی از فشار استفاده میکنند.
انتظارهای پس از ماساژ درمانی
هر گونه درد و حساسیت موجود پس از ماساژ درمانی عصبی ـ عضلانی باید به تدریج ظرف 24 تا 36 ساعت از بین برود. عضلههای گرفته بسته به میزان فشار حدود 4 تا 14 روز پس از ماساژ به نحو قابل توجهی شل و آرام هستند.